این امری طبیعی است که گاهی کودکان ترجیح می دهند که به زبان انگلیسی صبحت کنند هرچند که والدین سعی میکنند که به زبان مادری با آنها صحبت کنند. در چنین شرایطی نقش والدین اینست که کودکان خود را در یافتن کلمات و اصطلاحات لازم در زبان مادری یاری کنند. قابل ذکر است که مسئله اصلی در ارتباط کودک و والدین نه زبان، بلکه خود رابطه و ارتباط بین هم میباشد. نقش اصلی والدین این نیست که فرزندان آنها به چه زبانی میخواهند حرفهای خود را بزنند بلکه مهمتر از آن اینست که به فرزندان خود گوش فرا دهند تا بدین وسیله کودکان بتوانند از تجربیات و مشاهدات خود برای والدین صحبت کنند. مهم تر اینست که این ارتباط صورت گیرد حال به هر زبانی که باشد. برای اینکار لازم است که والدین صبر و حوصله کافی بخرج دهند تا کودک آنها از همه امکانات زبانی که بدان تسلط دارند برای ابراز افکار و خواسته های خود استفاده کنند. در فضائی که زبان انگلیسی دارای نفوذ و درجه بالائی است آموختن زبان مادری نیاز به زمان بیشتری دارد. برای اینکه کودک چندزبانه شود، بسیار مهم است که والدین در صحبت های خود با کودکان به زبان مادری سخن بگویند. حائز اهمیت است که در اطراف کودک شما افراد دیگری از کودکان و بزرگسالان باشند که به زبان مادری محاوره کنند تا بدینوسیله زبان مادری در خارج از چهارچوب منزل هم رشد کند. حتی اگر کودک شما زبان مادری خود را بطور فعال بکار نگیرد آنها اغلب بیشتر از آنچه که حرف میزنند همان زبان را متوجه میشوند. و این میتواند بنائی باشد برای کاربرد زبان در آینده.